چرا دنیا پر از حادثه های وارونست عاشق کسی میشی که عاشقی نمی دونه من به دنبال تو و تو به دنبال کسه دیگه هیچکدوم از ما دوتا به اون یکی راس نمی گه من واسه چشمهای ناز تو یه دیوونه ام حالا که می خوای بری بزار نگاهت بکنم چون می خوام یه بار دیگه این دلو ساکت بکنم آدما فکر می کنن شاعرا خیلی غم دارن کاش فقط این بود اونا خیلی کسا رو کم دارن عاشق کسی می شی که عاشقاش فراوونن بین انتخاب عشقش عمریه که حیرونن اونی که دوست داری چرا تورو دوست نداره شایدم دوست داره اما به روش نمیاره
چیه چیزی شده ؟ چرا ساكتی ؟ دوست داری من نباشم تا كنارت باشه كی ؟ شنیدم از من دلسرد شدی به تازگی شادیاتو تقسیم میكنی با یكی .. دیگه كه دوسش داری و تو روش حساسی .. روش داری عقاید خیلی شیك و وسواسی.. اینقده اونو میخوای كه اگه با اون بودی و منو اتفاقی جایی دیدی نشناسی .. گفتم غرورمم زیر پاهات بذار له بشه رفتی نذاشتی حتی دوستیمون به سال بكشه تو عین نداریا واسه تو هر كاری كردم و بی معرفت نیومد یه بار به چشت هرچی راجع بهت فكر میكردم شد نقش بر آب .. آواره آمارت بدجور همه جا پخشه الان كاری كردی كه حتی زندگی سخت شه برام .. بگو بینم كی تو زندگیت پر نقشه الان ؟ اونم مثل منه و تعصب داره رو تو ؟ دوست داره همه جوره حفظ كنه آبروتو ؟ مثل من حاضره با دنیاهم عوض نكنه حتی .. یه دونه از اون تاره موتو ؟ یا كه بر عكس نسبت به تو بی ارزشه ؟بگو چی كم گذاشتم واست این رسمشه ؟ ! كه جواب خوبیمو بدی با بدیات مگه نمیگفتی فرق كردی با قدیمات ؟!! خاطراتو فراموش میكنم مو به موشو برو با هر كی كه دلت میخواد رو به رو شو بدون دیگه واسه من مرده كسی كه یه روزی با دنیا عوض نمیكردم یه دونه موشو چه خوش خیالم به فكر اینكه دوباره تو بهم زنگ میزنی شبا تا صبح بیدارم .. عیب نداره تو این شبا كه واسه ما سخته خواب تو با خیال راحتت بگیر تخت بخواب نگران منم نباش و آروم یواش .. چشماتو ببند بودن از ما داغون تراش كه حالا همه چی رو سپردم به دست فراموشی خوب میدونم كه حالا با كس دیگه هم آغوشی اینا رو میبینم و میسازم بازم با غمتو اینو بدون یه روزی میگیره آهم دامنتو آخه تا من یادمه تو با راحتی ..منو تنها گذاشتی تو اوج ناراحتی كاری كردی كه به یه فكر خراب رسیدم .. فكر كثیفمو حتی تا خلاف كشیدم وقتی میدیدم نیستی اما یادت اینجاست وقتی نمیشد من و تو با هم ما بشیم باز خاطراتو فراموش میكنم مو به موشو برو با هر كی كه دلت میخواد رو به رو شو بدون دیگه واسه من مرده كسی كه یه روزی با دنیا عوض نمیكردم یه دونه موشو هنوزم بوی عطرت چندتا دونه ی مشكی از اون موی لختت روی تخته .. تختی كه همیشه میشدی روش تو بفلم ولو تو كه رفتی .. نمیشكوندی اقلا دلو با زخم زبونت .. رسم زمونه اینه رابطه هایی كه به هم وصله نمونه خیله خوب دیگه همه چی بسه تمومه هر چی خدا بخواد همه چی دسته همونه ولی بدون تو هم یه كم نه آخرشی منه ساده رو بگو ساختم با همه چی نمیخوام سر صحبت الكی هی بی مورد واشه .. اصلا تو خوبی هر چی تو میگی باشه .. دیگه اسمتم تو زندگیم باشه نحصه هر بلاییم سرم آوردی ناز شصتت بهتره اصلا نمونیم با هم ما یه لحظه ..امیدوارم دل تو هم باشه از من باشه خسته خاطراتو فراموش میكنم مو به موشو برو با هر كی كه دلت میخواد رو به رو شوبدون دیگه واسه من مرده كسی كه یه روزی با دنیا عوض نمیكردم یه دونه موشو
خبری ازت نبودو خیلی بی تاب تو بودم اومدم سراغت اما پر گریه شد وجودم خیلی دلتنگ تو بودم گل مهربونو نازم نمیدونم چرا اینجام یا اصلا چم شده بازم اون همه قول و قرارو اومدم یادت بیارم اما انگار دیگه راهی واسه برگشتن ندارم این جا گل بارونه امشب چقد این فضا غریبه چرا من هیچی نمیگم چرا میخندم عجیبه آخه مجبورم بخندم کسی اشکامو نبینه حالا کــو تا باورم شه سرنوشت من همینه به نظر میاد که امشب از قلم افتاده باشم آرزوم بود که من امشب پیش تو وایساده باشم چه لباسای قشنگی بت میاد چقد عزیزم تو میخندی و من از دور دارم اشکامو میریزم خوش سلیقه هم که بودی آره بهتر از من اونه سر تره ازم میدونم اون که میخواستی همونه تازه فهمیدم حسودم دست توتو دست اونه ای خدا انگاری اونم نقطه ضعفمو میدونه حالا تو دست تو حلقس دست اون حلقه تو دستات یامن اشتباه میبینم یا دروغ بود همه حرفات بله رو بگو گل من تو ازم خیری ندیدی آرزوم بود که ببینم تو تو رختای سفیدی حالا هردو حلقه داریم تو تو دستت من تو چشمام تو زدی من اما موندم زیر قولت روی حرفام برو خوشبخت شی عزیزم تو ازم خیری ندیدی آرزوم بود که ببینم تو تو رختای سفیدی بله رو بگو گل من بگو و شرشو بشکن منو زندگی بی تو باورم نمیشه اصلا داره سردم میشه کم کم خیسه از اشکام لباسم همه گریه هامو کردم اشکی هم نمونده واسم میزنم بیرون از این جا بله رو میگی نباشم میرم اون بیرون یه گوشه دست به دامن خدا شم "بله" بله رو گفتی تموم شد دیگه این آخر کاره هی میخوام بگم مبارک ولی بغضم نمیزاره هق هقم تمریکه من بود من واسه تو گریه کردم قطره قطره های اشکو به تو امشب هدیه کردم امشب تو جشنت عزیزم نمیدونی چی کشیدم اما کاش اشکام نبودن تورو واضح تر میدیدم دیگه چشمام نمی بینه دستمم نمی نویسه دل خوشیم همین یه نامس گرچه اینم خیسه خیسه آخرین جمله ی نامم این از ته وجودم برو خوشبخت شی عزیزم خیلی عاشق تو بودم
خواهشا اینو تا آخر بخونین : اگر غم هاتو از یادت نبردم ولیکن پا به پاهات غصه خوردم اگر به قول تو هیچی نداشتم واست از مهربونی کم نذاشتم اگــر واسه تو دل گرمی نبودم ولــــی در حد سرگرمی که بودم!!!! بی انصافی نکن تغیر کردی منو از زنده بودن سیر کردی ولی باز به تو حسی خـــاص دارم عزیزم خوب منم احساس دارم از عشقت بی رمق شد تارو پودم منو بر گردون اون جایی که بودم پیشم بودی ولی مغرور بودی بهت نزدیک بودم دور بودی ستاره بودی اما توی شب هام همیشه سردو سوتو کور بودی بلا هایی سرم آوردی اما بگـــــــــو من کی شکایت کرده بودم بیا برگرد همون جوری که رفتی به بی مهریتم عادت کرده بودم کی مثل من کنارت پا به پات بود کی با خوب و بد تو زندگی کرد چقد آسون تو رفتی و ندیدی یکی پشت سرت خون گریه میگرد 
وقتی که دنیا دود شد شاید فراموشت کنم کاشانه ام نابـــــود شد شاید فراموشت کنم آسان ز دستم داده ای باشد به این هم راضیم وقتی که اشکم رود شد شاید فراموشت کنم هرگز زدستت این چنین سیلی به احساسم نخورد باشد بزن بد تر بزن اما به دســـــــــتانت قسم وقتی که تارم پود شد شاید فراموشت کنم
گفتم نرو پرپر میشم
گفتی: میخوام رها باشم
گفتم: آخه عاشق شدم
گفتی:میخوام تنها باشم
گفتم: دلم
گفتی: بسوز
گفتی: یه عمری باز هنوز
گفتم: پس عمرم چی میشه
گفتی: هدر شد شب و روز
گفتم: آخه داغون میشم
گفتی: به من خوش میگذره
گفتم: بیا چشمام تویی
گفتی: آخر کی میخره
گفتم: منو جنس میبینی؟
گفتی: آره بی قیمتی
گفتم: یه روز کسی بودم
با من نکن بی حرمتی
گفتم: صدام میمیره باز
گفتی: با درد بسوز بساز
گفتم : حالا که پیر شدم
گفتی: که از تو سیر شدم
گفتم: تمنا میکنم
گفتی: میخوام خردت کنم
گفتم: بیا بشکن تنو
گفتی: فراموش کن منو
من میگم:بهم نگاه کن تو میگی:که جون فدا کن من میگم چشات قشنگه تو میگی دنیا دو رنگه من میگم دلم اسیره تو میگی که خیلی دیره من میگم چشاتو وا کن تو میگی منو رها کن من میگم قلبمو نشکن تو میگی من میشکنم؟ من؟؟ من میگم دلم رو بردی تو میگی به من سپردی؟ من میگم دلم شکسته است تو میگی خوب میشه خسته است من میگم بمون همیشه تو میگی ببین ، نمیشه من میگم تنهام میذاری؟ تو میگی طاقت نداری؟ من میگم تنهایی سخته تو میگی این دست بخته من میگم خوابتو دیدم تو میگی دیگه بریدم من میگم هدف وصاله تو ولی میگی محاله من میگم یه عمره سوختم تو میگی قلبمو دوختم من میگم بشین کنارم تو میگی دوست ندارم من میگم بهم نظر کن تو ولی میگی سفر کن من میگم واسم دعا کن تو میگی نذر رضا کن من میگم واست میمیرم تو میگی نمیپذیرم من میگم قلبمو نشکن تو میگی من میشکنم؟ من؟ من میگم رفتم که از یاد؟ تو میگی نه ، مرده فرهاد من میگم باز شدی حیرون تو میگی بیچاره مجنون من میگم ازم بریدی؟ تو میپرسی نا امیدی؟ من میگم واسم عزیزی تو میگی زبون میریزی؟ من میگم تو خیلی نازی تو میگی غرق نیازی من میگم دلم رو بردی تو میگی به من سپردی من میگم راه تو دوره تو میگی چاره عبوره من میگم دل به تو بستن تو میگی اینقده هستن من میگم اهل بهشتی تو میگی چه سرنوشتی من میگم تو بی گناهی تو میگی چه اشتباهی من میگم که غرق دردم تو میگی میخوام بگردم من میگم از غم آبه تو میگی دلم کبابه من میگم برو کنارش تو میگی رفت پیش یارش
گوش بزنگتم و چشام به در خیره
به انتظارتم تا بیای نگو به من دیره
که من دیگه ، طاقت ندارم،آخه به دوری تو یه نفر عادت ندارم
منو ببخش اگه به تو شک میکردم
اگه زنگ میزدی گوشی رو روت قطع میکردم
اگه خواسته ها تو نشنیده رد میکردم
یا از عشق کس دیگه تب میکردم
حـــــــق با تو بودو اینو تازه فهمیدم
این منم که الکی به تو فـــاز بد میدم
حق میدم که ازم بدت بیاد و
بخای نپلکم دورو ورت زیاد
ولی بدون که بی تو داغون داغونم
با تو زندگیم ایده آله آروم آرومم
نباشی حتما باید یه قرصی چیزی باشه
تا شبا بتونم خودمو با اون بخوابونم
اگه دیگه نداری روم هیچ میلی
اگه منو نمیخوای نداره عیبی
ولی اینو بدون عزیزم من هنوزم دوست دارم خیلی
اینو میدونم که خیلی گله داری ازم
داری خاطرات گریه داری ازم و
هرکاری بکنم و هرچقدر بت من محبت بکنم
هی بنالی ازم
میدونم ازم نداری دل خوشی
دل من تنگه براتو دل تو چی؟
برام می تپه؟ برام تنگ میشه؟
یا دوس داری دلم بیشتر از این تنبه شه
اگه که نه یالا بگو پس کوشی
چرا یه میس کال هم ندارم از گوشی
چرا اصلا به من هیچ حسی نداری
چرا سعی نمیکنی ازم حرصی در آری
اگه دیگه نداری روم هیچ میلی
بدون مثل تو نیستمو میخوامت خیلی
اگه منو نمیخوای نداره عیبی
نه من مثل تو نیستم چرا بی میلی؟
چته چقدر فاصله میگیری
چرا با من یه فاز تازه نمیگیری
چرا؟ وقتی می بینی پشیمونم
منو نمی بخشی یکم ساده نمیگیری
یادته همیشه چه تو دعوا و آشتی
تو سخت ترین شرایط هام هوامو داشتی
منو دور نمیزدی ، سرم غر نمیزدی
با این که لیاقت از من بهتر هارو داشتی
حالا تو نیستی بدم به کی تکیه
با کی در میون بزارم، یکی یکیه
مشکلاتی که دارمو بی تو حل نمیشه
بی تو مشکلاتم بیشتره و کم نمیشه
پس بیا بگو منو می بخشی
چرا فک میکنی تو دل خوشیم بی نقشی
وقتی میدونی بی تو چقدر روحیم خرابه
دیگه دلم طاقت یه لحظه دوریتو نداره
امسال هم مثل هر سال بدون تو تموم شد امسال هم گذشت و باز مثل هرسال حروم شد امسال هم مثل هرسال نیومدی تو پیشم کم کم دارم از دوریت دیگه افسرده میشم خسته شدم از اینکه تنهایی بشینم تو کنج اتاقم هی عکساتو ببینم خسته شدمو میخوام یادم بره هستم من از همه ی دنیا دل گیرم و خستم این عیدو نمیخوام من عیدی ندارم این عید واسه من روز عذابه عیدم مثل هر روز،هر روز مثل دیروز من حال دلــم خیلی خرابه احساس میکنم دارم دق میکنم اینجا این خونه یه زندونه این خونه و هرجا هرجا که نشونی از تو اونجا نباشه دق مرگ شدمو میخوام این دنیا نباشه احساس میکنم دیگه هیچ راهی ندارم من موندمو تنهاییم با این دل زارم میسوزمو میسازم من هیچی نمیگم اما عزیزم عیدو،تبریک به تو میگم
سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پا برجاست
سلام بر روی ماه تو عزیز دل سلام از ماست
تو یه رویای کوتاهی دعای هر سحرگاهی
شدم خواب عشقت چون مرا اینگونه میخواهی
من آن خاموش خاموشم که با شادی نمیجوشم
ندادم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمیپوشم
تو غم در شکل آوازی شکوه اوج پروازی
نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمیبازی...
روی نیمکت خالی
طرح عشق خیالی
کسی نیست گریه هاموببینه تو این حوالی
یادم می یاد کنارم
رو این نیمکت می شستی
با چشمات تا ستاره
عاشقونه پل می بستی
دیگه به ستاره زل نمی زنم
دیگه بی تو معنی نداره بودنم
رفتن تو داره می سوزونه تنم
نیستی و به عکس تو خیره شدم
پر بغضی که نفس گیر شدم
طرح سیاه یک شب تیره شدم
هنوز کنار شعرام علامت سوالی
هنوز صدات می پیچه تو این خونه خالی
حضور پاک چشمات
چه رویای محالیست
ببین ستاره اینجاست فقط جای تو خالیست
امشب قـلم برای تـو یه قصه ی دیگه نوشت
قصه ی تنـهایـی دل مقصر هم که سرنوشت
ساده نمیشه ازتوگفت حرمت تو بی انتهاسـت
ببخشیداین جسارت و کـارغـریـب آشــنـاسـت
ما اشتباهی اومـدیــم تو شهر این غریبه ها
میـون ایـن غریبه ها شـدیـم اسـیـر غصه ها
چی بگم از کجا بگـم تـــکــرار هــــر روز دلـــه
دادمـیزنیم توی سکوت بی کـسـی خیلی مشکله
تـنـهـایی درد مشترک بــیــن تـمـوم آدمـاسـت
عاشـقـی و مـهـربونی فـقـط برای قصه هاست
قصه داره تموم میشـه مـثـل تـمـوم قـصـه هـا
امـا تـو مثـل آسـمـون عـاشـقـی و بـی انـتـهـا
حـرفام تـموم نشدولی قصه بـه آخـرش رسـیـد
آرزو مـیکنـم واسـت یـه عـالـمه یـاس سـپـید
ای نشسته در خیال من فراموشم مکن
با تنهایی و فراموشی هم آغوشـم مکن
زندگانی می کنم چون شعله با خود سوختن
زنده ام با سوز و ساز خویش خاموشم مکن
می تراود تا شراب بوسه از جـام لبت
ز شراب تلخ تنهایی قدح نوشم مکن
دورم از شعله ، دارم دامنی رنگین بر
این شرار از من مگیر از نو سیــه پوشم من
چو صبا در جستجوی خود به هر سویم مکش
همچو گیسوی سیاهت خانه بـر دوشم مکن
ایــن دل درد آشنا را در شــرار غم مشــور
هر چی می خواهی بکن اما فراموشم مکن
کسی بی خبر آمد،مرا دست خودم داد
کسی مثل خودم غم ،کسی مثل خودم شاد
کسی مثل پرستو در اندیشه ی پرواز
کسی بسته و آزاد اسیر قفسی باز
کسی خنده کسی غم کسی شادی و ماتم
کسی ساده کسی صاف کسی در هم و برهم
کسی پر ز ترانه کسی مثل خودم لال
کسی سرخ و رسیده کسی سبز و کسی کال
کسی مثل تو ای دوست! مرا یک شبه رویاند
کسی مرثیه آورد برای دل من خواند
من از خواب پریدم،شدم یک غزل زرد
و یک شاعر غمگین مرا زمزمه می کرد
رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن
به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن
بزار بهت گفته باشم که ماجرای ما و عشق
تقصیر چشمای تو بود ، وگرنه ما کجا و عشق ؟
سرم تو لاک خودم و دلم یه جو هوس نداشت
بس که یه عمر آزگار کاری به کار کس نداشت
تا اینکه پیدا شدی و گفتی ازاین چشمای خیس
تو دفتر ترانه هات یه قطره بارون بنویس
عشقمو دست کم نگیر درسته مجنون نمیشم
وقتی که گریه می کنی حریف بارون نمیشم
رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن
به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن
هنوز یه قطره اشکتو به صد تا دریا نمی دم
یه لحظه با تو بودنو به عمر دنیا نمی دم
همین روزا بخاطرت به سیم آخر می زنم
قصه عاشقیمونو تو شهرمون جار می زنم
غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم
تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم
رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد
من در این ویرانه ها احساس غربت می کنم
چشمهایم خیس از باران اشک و انتظار
من به این دوری خدایا کی عادت می کنم ؟
می روم قلب تو را پیدا کنم
برق چشمان تو را معنا کنم
می روم شاید که در دشتی بزرگ
معنی عشق تو را پیدا کنم
می روم تا با نگاه گرم تو
این دل دیوانه را شیدا کنم
می روم عاشق شوم همچون نسیم
غنچه های عشق را تا وا کنم
ای سلامم ای سرودم
ای نگهبان وجودم
ای غمم تو شادی ام تو
مایه آزادی ام تو
ای دلیل زنده بودن
ای سرودی صادقانه
ای دلیل زنده ماندن
جان پناهی جاودانه
همچو رویش در بهاران
مثل جان در هر بدن
مثل بوی عطر گل ها
مثل سبزی چمن
مثل راز شعر حافظ
مثل آواز قناری
همچو یاد خوشترین ها
همچو باران بهاری
همچو غم در اوج ماتم
مثل کوه غصه هایی
قهرمان قصه هایی
موطن آزاده هایی
همچو آواز بلندی
از بلندی های پاک
با غرور وبا گذشتی
با وفایی همچو خاک
دیشب دوباره دیدمت اما خیال بود
تو در کنار من بشینی؟..... محال بود
هر چه نگاه عاشق من بی نصیب بود
چشمان مهربان تو پاک و زلال بود
پاییز بود و کوچه ای و تک مسافری
با تو چقدر کوچه ی ما بی مثال بود
نشنید لحن عاشق من را نگاه تو
پرواز چشم های تو محتاج بال بود
سیب درخت بی ثمر آرزوی من
یک عمر مانده بود ولی کال کال بود
گفتم کمی بمان به خدا دوست دارمت
گفتی مجال نیست ولیکن مجال بود
یک عمر هر چه سهم تو از من نگاه بود
سهم من از عبور تو رنج و ملال بود
چیزی شبیه جام بلور دلی غریب
حالا شکست وای صدای وصال بود
شب رفت و ماه گم شد و خوابم حرام شد
اما نه با خیال تو بودم حلال بود
همچون روز روشن بر من هویداست که در مسیر زندگی ات روانه خواهی شد و شاید هیچگاه من در خاطرت نمانم و من بی شک هر جا باشم نشانی از تو دارم که با تو بودن را برایم زنده می کند تو می روی و من با لبخند بدرقه ات می کنم من می مانم و کوله باری از احساس تنهایی می مانم باز هم مثل همیشه اما می دانم در تنهایی هم با من هستی
آن که می گوید دوستت می دارم خنیاگر غمگینی است که آوازش را ازدست داده است. ای کاش عشق را زبان سخن بود. هزار کاکلی شاددر چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من. ای کاش عشق را زبان سخن بود. آن که می گوید دوستت می دارم دل اندوهگین شبی است که مهتابش را می جوید. ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار آفتاب خندان در خرام توست هزار ستاره ی گریان در تمنای من. عشق را... ای کاش زبان سخن بود
خبر به دورترین نقطه‌ی جهان برسد نخواست او به منِ خسته بی‌گمان برسد شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد؟ چه میکنی اگر او را که خواستی یک عمر به راحتی کسی از راه ناگهان برسد ... رها کنی، برود، از دلت جدا باشد به آنکه دوست‌ترش داشته ... به آن برسد رها کنی بروند و دو تا پرنده شوند خبر به دورترین نقطه‌ی جهان برسد گلایه‌ای نکنی بغض خویش را بخوری که هق هق تو مبادا به گوششان برسد خدا کند که ... نه! نفرین نمی‌کنم که مباد به او که عاشق او بوده‌ام زیان برسد خدا کند فقط این عشق از سرم برود خدا کند که فقط زود آن زمان برسد
کسی آمد که حرف عشقو با ما زد !
دل ترسوی ما هم دل به دریا زد !
به یک دریای طوفانی دل ما رفته مهمانی ...
چه دوره ساحلش از دور پیدا نیست ...
یه عمری راهه و در قدرت ما نیست ...
باید پارو نزد وا داد ! باید دل رو به دریا داد !
خودش می بردت هر جا دلش خواست ...
به هر جا برد بدون ساحل همونجاست ...
به امیدی که ساحل داره این دریا !
به امیدی که آروم میشه تا فردا !
به امیدی که این دریا فقط شاه ماهی داره !
به عشقی که نمی بینی شباشو بی ستاره !
دل ما رفته مهمانی به یک دریای طوفانی ...
باید پارو نزد وا داد ! باید دل رو به دریا داد !
خودش می بردت هر جا دلش خواست ...
به هر جا برد بدون ساحل همونجاست ...
