زمانی شعر می گفتم
برای غربت باران
ولی حالا..
خودم تنهاترم
تنهاتر از باران..
مهم نیست که فردا چی میشه
مهم اینه که امروز دوست دارم
مهم نیست که فردا کجایی
مهم اینکه هر جا باشی دوست دارم
مهم نیست تا ابد با هم باشیم
مهم اینه که تا ابد دوست دارم
مهم نیست قسمت چی میشه
مهم اینه که قسمت شده دوست داشته باشم
چه سخته تشییع عشق
بر روی شانه های فراموشی
چه سخته سپردن دل
به قبرستان جدایی
می دانی؟
پنجشنبه ای نیست
تا رهگذری
بر بی کسی ام فاتحه بخواند و اشک بریزد..